Manastir Žica se nalazi u centralnoj Srbiji,izmedu Kraljeva i Mataruške Banje. Putem preko reke Ibra, na 4. kilometru južno od Kraljeva.

Patron i izgradnja: Manastirska crkva je posvecena Svetom Spasu-Vaznesenju Gospodnjem, a podigao je kralj Stefan Prvovencani sa svojim bratom Svetim Savom, izmedu 1208. i 1215.godine.

Arhitektura: Crkva je jednobrodna sa jednom osmostranom kupolom na kockastom postolju.Ispred spoljne priprate, kod zapadnog ulaza, podignuta je visoka kula sa kapelom na spratu.
U graditeljskom smislu, Žica pripada “raškoj stilskoj grupi”- opšta arhitektonska rešenja su vizantijska a fasade su spolja obradene na romanski nacin.

Sa ulazima u bocne kapele, crkva ima sedmoro vrata zbog cega je u narodu nazvana “sedmovrata Žica”. U njoj je krunisano i ustoliceno sedam srpskih kraljeva (Stefan Prvovencani,Radoslav,Vladislav,Uroš,Dragutin,Milutin I Stefan Decanski). Prilikom svakog krunisanja, probijana su, i potom zazidana, nova vrata kroz koja je prolazio samo krunisani vladar.
Nakon rekonstrukcije,obojena je višnjastocrvenom bojom kako je prvobitno i izgledala.
U okviru manastirskog kompleksa nalazi se i mala crkva posvecena sv.Teodoru Tironu koja je verovatno podignuta u doba osnivanja manastira.

Slikarstvo: Žica je oslikana zauzimanjem Svetog Save oko1220.godine, a kako i dolikuje prvom sedištu srpske autokefalne arhiepiskopije,freskama su je ukrasili najbolji “mramornici i slikari” iz Carigrada. Veliki deo prvobitnog živopisa je uništen, sacuvani su fragmenti u pevnicama, a postojece freske poticu iz doba velike obnove Žice za vreme kralja Milutina izmedu 1313. i 1316.godine.

Ime: Smatra se da naziv Žica potice od prvobitnog imena “Žitca” koji dolazi od reci žito jer je kraj u kojem se nalazi manastir osobito žitorodan.
Manastir je danas ženski.